آیا چاقی با عسل امکان پذیر است؟ با وجود تمام اثرات مثبت عسل نباید در مصرف آن زیاده روی کرد. چرا که به دلیل محتوای قند بالا خود میتواند چاق کننده باشد.
مواد تشکیل دهنده عسل چیست؟
عسل یک ماده طبیعی شیرین است که توسط زنبورهای عسل (Apis mellifera) تولید می‌شود. زنبور عسل شهد گل‌ها را قبل از تبدیل به یک غذای مغذی جمع‌آوری می‌کند. مصرف انسان از عسل سابقه بسیار طولانی دارد. این ماده به عنوان شیرین کننده و طعم دهنده به غذاها و نوشیدنی های بی شماری اضافه شده است. همچنین به دلیل ارزش غذایی و درمانی آن نیز شناخته شده است.
عسل عمدتاً از آب (15-20٪) و کربوهیدرات ها (75-80٪) تشکیل شده است که عمدتاً گلوکز و فروکتوز هستند و مقادیر کمی حداقل 22 قند پیچیده دیگر. علاوه بر این، عسل حاوی سایر مواد مغذی است. نظیر پروتئین ها، آنتی اکسیدان های فنل، اسیدهای آمینه و آلی، اسیدهای فنولیک، فلاونوئیدها، مواد معدنی، ویتامین ها و سایر مواد شیمیایی گیاهی . بیشتر خواص بیولوژیکی گزارش شده عسل (به عنوان مثال آنتی اکسیدان، ضد باکتری، ضد قارچ، ضد التهاب، کاهش فشار خون، ضد تکثیر، خواص محافظ کبد) ممکن است به این اجزای غذایی نسبت داده شود. با این حال، ترکیب عسل به عواملی مانند منبع گل، منطقه جغرافیایی، شرایط آب و هوایی، فصل برداشت و همچنین شرایط فرآوری و نگهداری بستگی دارد.
تحقیقات زیادی برای ارزیابی اثربخشی درمانی عسل انجام شده است، اما نتایج هنوز مورد بحث است. به ویژه برای افرادی که از نظر متابولیک در معرض خطر هستند. از دیرباز عسل به دلیل داشتن قند زیاد در رژیم غذایی بیماران دیابتی کمتر توصیه شده است. با این حال، مطالعات پیش بالینی و بالینی مختلفی وجود دارد که اثرات محافظتی عسل را در اختلالات مختلف گزارش می‌کند. هدف از بررسی حاضر، خلاصه کردن شواهد به دست آمده از مطالعات in vitro و in vivo، در مورد اثرات مفید عسل در مدیریت اختلالات مربوط به چاقی، از جمله تخریب عصبی است.
چاقی با عسل و سندرم متابولیک
سندرم متابولیک (MetS) مجموعه ای از ناهنجاری های متابولیک است که با شرایط چاقی مرتبط است. این ناهنجاری ها شامل چاقی مرکزی، فشار خون بالا، مقاومت به انسولین و دیس لیپیدمی آتروژنیک است . MetS به شدت با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک (CVD) و تخریب عصبی مرتبط است. بیماری زایی MetS شامل عوامل ژنتیکی و اکتسابی است که در التهاب و استرس اکسیداتیو بدن که منجر به اختلالات متابولیک می شود نقش دارند. در نتیجه، عسل به دلیل فعالیت های بیولوژیکی آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می تواند اثرات مفیدی بر اجزای مختلف سندرم متابولیک داشته باشد.
چاقی با عسل و عوارض جانبی احتمالی عسل
عسل زمانی که به مقدار متوسط مصرف شود بی ضرر است. در صورت مصرف بیش از حد مانند سایر مواد غذایی خطر بالقوه ای دارد. عوارض جانبی عسل گزارش نشده است مگر زمانی که آلوده باشد. باکتری های تشکیل دهنده هاگ می توانند بیش از یک سال در عسل در دمای پایین مقاومت کنند. خطر بوتولیسم نوزاد به دلیل وجود هاگ کلستریدیا بوتولینوم گزارش شده است. همچنین خطر تئوری افزایش سطح گلوکز خون در افراد مبتلا به اختلال قند ناشتا یا افراد دارای دیابت هنگام مصرف زیاد عسل وجود دارد. علاوه بر این، مصرف زیاد فروکتوز همراه با گردش کم انرژی میتواند منجر به تولید بیش از حد تریوز-فسفات داخل کبدی شود. در نتیحه به طور ثانویه مسئول افزایش غلظت تری گلیسیرید خون و ایجاد مقاومت به انسولین کبدی، چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی است.
در واقع، همانطور که قبلا ذکر شد، عسل در واقع برای متابولیسم گلیسمی مفید در نظر گرفته می شود زیرا گلوکز سرم ناشتا را کاهش می دهد. با این حال، مطالعات کنترل شده بالینی چند مرکزی با اندازه نمونه بزرگتر برای دستیابی به درک بهتر مکانیسم ها و نتایج مورد نیاز است. علاوه بر این، فروکتوز با غلظت موجود در عسل نباید اثرات مضری برای سلامتی داشته باشد. یک مطالعه قبلی گزارش داد که هنگام جایگزینی عسل با کربوهیدرات های تصفیه شده حاوی مقدار مشابه فروکتوز، اثر هیپرتری گلیسیریدمی فروکتوز در زمانی که فروکتوز توسط عسل تامین می شد مشاهده نشد.
عسل سرشار از قند است
با وجود فواید سلامتی که ممکن است با عسل مرتبط باشد، عسل سرشار از قند است. وجود قند می تواند برای سلامتی شما مضر باشد. در واقع، مطالعات نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی با قند بالا ممکن است با خطر بروز چاقی، التهاب، مقاومت به انسولین، مشکلات کبدی و بیماری‌های قلبی مرتبط باشد. مصرف بیش از حد قند همچنین ممکن است با خطر بیشتر افسردگی، زوال عقل و حتی انواع خاصی از سرطان مرتبط باشد.
خواص عسل
عسل یک محصول طبیعی و منبع ترکیبات فعال زیستی مانند فلاونوئیدها و اسیدهای فنولیک با خواص بیولوژیکی مفید است. شواهد تجربی قابل توجهی نشان می دهد که عسل ممکن است در اختلالات مرتبط با چاقی، از جمله بهبود کنترل قند خون، اثرات کاهش چربی، کاهش حالت التهابی و استرس اکسیداتیو، و در نتیجه محافظت در برابر اختلال عملکرد اندوتلیال و تخریب عصبی، فوایدی را ارائه دهد. اگرچه دوز بهینه و زمان مصرف مکمل در انسان مشخص شده است، عسل پتانسیل کاهش عوارض مرتبط با چاقی را دارد. مکانیسم های مسئول اثرات سلامتی باید بهتر توضیح داده شوند. قبل از در نظر گرفتن عسل به عنوان یک غذای کاربردی، باید مطالعات کاملاً کنترل شده روی انسان ها انجام شود.
با وجود تمام اثرات مثبت سلامتی عسل نبایستی در مصرف آن زیاده روی کرد. چرا که مصرف بیش از حد آن نیز همانطور که پیش تر گفته شد به دلیل محتوای قند بالا خود میتواند چاق کننده باشد. بنابراین، بهترین راه برای استفاده از مزایای بالقوه مرتبط با عسل، انتخاب یک برند با کیفیت بالا و استفاده از آن برای جایگزینی شیرین کننده های ناسالم، مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا یا شکر تصفیه شده است.
چاقی با عسل
چاقی هسته مرکزی MetS است. اثرات محافظتی عسل در برابر چاقی در مطالعات تجربی مختلف گزارش شده است. اثربخشی عسل مالزیایی در کاهش وزن اصولی و سایر پارامترهای مرتبط با چاقی در موش‌های مبتلا به چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب مورد بررسی قرار گرفت. کاهش قابل توجهی در افزایش وزن اضافی و شاخص چاقی و بهبود متابولیسم لیپید در موش‌های تغذیه‌شده با عسل مشاهده شد. به همین ترتیب، یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، اثرات حاد و طولانی‌مدت مکمل‌های روزانه عسل کانوکا، فرموله‌شده با دارچین، کروم و منیزیم را بر متابولیسم گلوکز، وزن و پارامترهای چربی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ارزیابی کرد.
نتایج نشان داد که استفاده از عسل فرموله شده با کاهش وزن و بهبود پارامترهای لیپیدی همراه بود. در حالی که متابولیسم گلوکز یا کنترل قند خون را بهبود نمی بخشد. تفاوت معنی داری در بی ام آی وجود نداشت. تمام پارامترهای آزمایش شده در مقایسه با گروه کنترل، در دختران چاق پیش از بلوغ که روزانه 15 گرم عسل دریافت می کردند و دستورالعمل های رژیم لاغری را به مدت 6 ماه رعایت می کردند، وجود نداشت. با توجه به تأثیرات امیدوارکننده عسل در چاقی ناشی از رژیم غذایی و همچنین داده های بحث برانگیز موجود در ادبیات، تحقیقات بیشتر به منظور روشن شدن خاصیت عسل در حفظ وزن مفید خواهد بود.
عسل بهتر از شکر تصفیه شده
اگرچه عسل سرشار از قند و کالری است، اما همچنان انتخاب بهتری نسبت به شکر تصفیه شده است. در حالی که شکر تصفیه شده از نظر مواد مغذی کمی به میز غذا می‌آورد، عسل آنتی اکسیدان‌هایی از جمله اسیدهای فنولیک و فلاونوئیدها را فراهم می‌کند. به علاوه، یک مطالعه روی 48 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد که عسل سطح قند خون را افزایش می دهد. اگرچه ممکن است این افزایش قند خون به اندازه افزایش قند با مصرف قند نباشد. در هرصورت کاهش مصرف شکر امری حیاتی می باشد.
مطالعات همچنین نشان می دهد که استفاده از عسل به جای شکر ممکن است تری گلیسیرید و همچنین کلسترول LDL کل و "بد" را برای حمایت از سلامت قلب شما کاهش دهد. در حالی که عسل ممکن است گزینه بهتری نسبت به شکر تصفیه شده باشد، اما همچنان باید در حد اعتدال مصرف شود تا از اثرات نامطلوب بر سلامتی شما جلوگیری شود.
دیدگاه هانظرات کاربران